Oude Wonden, Nieuwe Grenzen (50)

Beste lezers, dir keer maar één hoofdstuk, maar wel redelijk lang. Het volgende paste er niet meer bij. Het gaat over de treinreis van Liesje naar Dortmund om haar collegavlogster Helene te ontmoeten. Vandaag de foto van Dortmund Hauptbahnhof.

  1. Dit boek nadert zijn einde, dus wil ik nu vast reclame maken voor het derde boek van d serie. Dat heet: Wasberen op de Weg. Komende week volgt de introductie ervan , met een verklaring van de titel. Tot dan maar weer, Rob
Hoofdstuk 50 De Grens Over 04/03/17-11/03/17
Liesje 21

Liesje wil contact opnemen met haar Duitse vlog-collega, maar beseft dan dat ze geen Duits spreekt.
‘Mama, hoe moet ik dat aanpakken. Ik heb beloofd contact te leggen met die Duitse vlogster, maar ik spreek helemaal geen Duits en schrijven nog minder.’
‘Weet je wel hoe je haar kan bereiken?’
‘Ja, via dat account #Hel(low)ene. Dat gaat wel lukken, denk ik.’
‘Ik ken wel een beetje Duits. Als jij nu gewoon in het Nederlands opschrijft wat je kwijt wil, dan probeer ik het wel in het Duits te vertalen. Kent ze geen Engels dan? Ik dacht dat dat de Internet-taal was.’
‘Wat knap van je dat je Duits kent. Maar ik weet niet of ze Engels begrijpt. Ik weet haast niets van haar. Ik vind het best een beetje eng zelfs. Ik ga er maar van uit dat ze een vrouw is, maar voor hetzelfde geld blijkt het een man, en vraagt hij me straks om me voor de camera uit te kleden. Je leest van die gekke dingen tegenwoordig. Ik ken alleen die reactie van haar op mijn vlogs. Daar was ik heel blij mee.’
‘Dan doen we het samen, meisje.’
Liesje schrijft haar tekst:
Beste #Hel(low)ene. Ik was heel blij met je reactie op mijn vlogs. Het gaf me moed om ermee door te gaan. Ik wil heel graag kennis met je maken. Daar heb ik een belangrijke reden voor. Ik wil graag dat je kennis maakt met een vriendin en vriend van me, Mary en Luke. Zij heeft me helpen bevrijden toen mijn vader me gevangenhield. Ze zijn een paar keer op de Nederlandse televisie geweest en ik heb hun trouwreportage gemaakt. En met zijn drieën hebben we een documentaire samengesteld die op TV is uitgezonden. Ik hoop echt dat je een vrouw bent. Ik zit niet te wachten op een internetrelatie met een man. Ik heb sinds kort een hele leuke vriend.
Wil je alsjeblieft contact met me opnemen. Liesje.

P.s. Ik spreek geen Duits. Ik hoop dat jij Engels spreekt, anders gebruik ik mijn moeder als tolk.

Geertje vertaalt de tekst zo goed mogelijk en daarna sturen ze het bericht weg.
Al de volgende dag komt er een reactie:
Beste Liesje. Ik ben inderdaad een vrouw: als je ‘(low)’ weglaat blijft mijn naam over: Helene. Ik begrijp een klein beetje Nederlands en redelijk Engels. Ik houd ervan om vooral anoniem op Internet te opereren en heb normaal eigenlijk geen behoefte om mensen live te leren kennen. Maar voor jou wil ik een uitzondering maken, omdat ik de openhartige manier bewonder waarop je over de meest persoonlijke dingen schrijft. Ik hoop dat je in levenden lijve ook zo spontaan bent. Maar ik weet zelfs niet zeker of jij een vrouw bent, al denk ik dat wel te kunnen opmaken uit je manier van schrijven. Kun je volgende week zaterdag (de elfde maart) naar het station van Gelsenkirchen of Dortmund komen. Voor de zekerheid neem ik mijn vriend mee. Die is heel groot en sterk en als je een man blijkt slaat hij je helemaal verrot.
Laat even weten of je nog durft en geef dan door hoe laat je denkt aan te komen. Helene

‘Een heel bijzondere reactie,’ zegt Geertje nadat ze de tekst voor Liesje vertaald heeft. ‘Maar ik geloof wel dat ze oprecht is. Anders schrijf je zo niet.’
‘Ik vind het leuk dat ze voor mij een uitzondering wil maken. Wil jij met me meegaan?’
‘Nee, dat lijkt me geen goed idee. Je moet leren dit soort dingen zelfstandig te doen. Als het misloopt slaat die vriend mij straks ook in elkaar. Nee we zoeken samen uit hoe je moet rijden en ik breng je wel naar het station. Verder moet je het zelf uitzoeken. Je moet Helene niet afschrikken.’

Liesje antwoordt:
Beste Helene. Mag het alsjeblieft Dortmund zijn. Dan kan ik om 11.07 uur daar zijn. Anders duurt de reis bijna een uur langer. Ik kom aan op spoor 21. Je kunt me herkennen aan mijn lange blonde haar en een oranje jas. Ik kijk ernaar uit je te leren kennen. Ik kom alleen en ik zal geen koekenpan meenemen. Tot zaterdag. Liesje

Daarna moeten ze afwachten. Liesje belt met Mary:
‘Hoi Mary, ik heb een afspraak kunnen maken met die vlogster in Duitsland. Helene heet ze, dus gewoon dat low weglaten. Ik heb voor volgende week zaterdag afgesproken en zou alleen gaan. Ze is er niet zo happig op om internetters in levenden lijve te leren kennen, maar voor mij wilde ze een uitzondering maken. Ik wil eerst haar vertrouwen winnen. Ze is net zo bang als ik. Ze zei dat ze haar vriend mee zou nemen. Die is groot en sterk en zou me in elkaar slaan als ik een man was. Gelukkig zie ik er niet als een man uit.’
‘Nee, ik vind je zo leuker. Dat is goed nieuws, lieverd. Ik hoop dat het klikt tussen jullie en dat ze ook met ons kennis wil maken. Heb je ons al genoemd in je mails?’
‘Ja, ik heb jullie naam genoemd en dat jullie me bevrijd hebben en op de TV zijn geweest en dat we een documentaire hebben gemaakt samen.’
‘Wij hebben met Dieuwke kunnen regelen dat er een Duitse vertaling komt van de documentaire, zodat die daar sneller verkocht kan worden. Ons bedrijf betaalt er zelf aan mee. Over twee weken verwachten we een promo-versie daarvan te hebben. Die zou je eventueel aan haar kunnen laten zien als het zover is.’
‘Ja, dat is een goed idee. Ik kan haast niet wachten tot zaterdag.’
‘Ik denk dat ze best aardig is, hoor.’
‘Dat denk ik ook, maar je weet het nooit. Dag, tot snel.’

‘Hi, jij moet Liesje zijn,’ zegt een donkerharige jonge vrouw tegen haar. ‘Dit is Dieter en hij hoeft gelukkig niet in actie te komen, zo te zien. Je hebt echt geen koekenpan bij je?’
Liesje heeft een lange reis achter de rug sinds ze om kwart voor zeven op station Assen is afgezet door haar moeder. Het was wel drie keer overstappen, eerst in Zwolle, dan nog een keer in Enschede, voordat ze in Dortmund aankomt. Nog een geluk dat ze niet naar Gelsenkirchen hoeft.
‘Dan ben jij Helene.’ Ze steekt haar hand uit. ‘Dank je dat je me wilde ontmoeten.’
Ze steekt haar hand uit naar Dieter: ‘Ik ben Liesje uit Nederland. Leuk je te ontmoeten.’
‘Wederzijds, Helene spreekt altijd vol lof over je. Maar ik laat jullie nu alleen. Wij hebben om vijf uur afgesproken in de CU-bar. Blijf je dan een hapje mee-eten?’
‘Graag, dank je.’
‘Zo die is weg. Soms is het beter zonder mannen. Je zegt dat je van knuffelen houdt. Zullen we dan maar even?’
Ze omhelst Liesje en zoent haar op de wang. Ze gaan voor een wandeling richting het centrum.
‘Je ziet er jonger uit dan ik dacht, heb je al die dingen echt meegemaakt, waarover je schrijft?’
‘Ja, maar van jou kon ik me echt geen voorstelling maken. Je ziet eruit zoals ik hoopte dat je zou zijn.’
‘Ja joh, ik ben een gothic meisje. Vandaag heb ik me nog gematigd gekleed om je niet af te schrikken. Ik ben zesentwintig. Was jij net zo bang als ik?’
‘Ja, ik denk nog veel banger. Ik ben pas achttien. Uit mezelf was ik er nooit aan begonnen om contact te zoeken, maar soms heb je een zetje nodig om leuke dingen mee te maken. Je lijkt me heel aardig.’
‘Dank je, maar ik kan een kreng zijn, hoor. Ik ben behoorlijk achterdochtig.’
‘Dat zou ik ook moeten zijn door die ervaringen, maar ik heb geleerd om van mensen te houden. Maar ik ben ook wel eens te naïef.’
‘Juist daarom bewonder ik je. Je bedoelt zeker die ontvoering door John?’
‘Ja.’
‘Ik vond het prachtig hoe je je daaruit redde.’
‘Dat vond mijn zus Bertie ook. Maar ik zat er flink doorheen. Gelukkig kon ik daarna weer hard aan het werk, zodat ik het achter me kon laten.’
‘Waar ben je nu mee bezig?’
‘Ik maak een documentaire over mijn vader samen met Klaartje, maar eerst moeten we het boek afmaken.’
‘Daar schreef je over, over een documentaire. Ben jij echt een professionele filmer?’
‘Ja, ze zeggen het. Maar ik heb nooit een opleiding gevolgd. Sommigen vinden dat ik een natuurtalent ben. Het was een project waar ze geen cameraploeg bij wilden, omdat het om Mary’s moeder ging. Toen vroegen ze of ik zin had de opnames te maken. Dat heb ik geprobeerd en ik vond het hartstikke leuk met die camera. Toen ben ik met mijn eerste vlog begonnen. Ik had de neiging de film in te spreken, en dat is fataal behalve bij een vlog. Zo is het gekomen.’
‘Is die documentaire op televisie geweest?’
‘Ja, dat was begin januari en iedereen was laaiend enthousiast. Het programma kreeg heel veel kijkers en een waardering die ze nog nooit hadden gemeten. Later hebben ze hem nog een keer herhaald maar dan op primetime. We zitten nu wel steeds over mij te praten, maar ik wil graag wat van jou weten. Hoe ben jij met vloggen begonnen?’

‘Nou, Dieter zit bij de fanatieke aanhang van Schalke. De Hugo’s noemen ze zich. Toen hij werd opgepakt wegens een stevige vechtpartij heeft de politie ons als informant geronseld. Hij was toen nog minderjarig en ze beschuldigden mij van seks met een minderjarige. Toen ben ik overstag gegaan. Samen hebben we veel informatie doorgegeven over de neofascistische krachten binnen de club en daarbij heb ik stiekem veel gefilmd. Toen kreeg ik de smaak te pakken.’
‘Vond je dat niet gevaarlijk?’
‘Natuurlijk, ik scheet peultjes, maar ik was vooral bang dat wij vervolgd zouden worden. Maar die politieman bleek ook heel aardig. Later deden we het ook om hem een plezier te doen.’
‘Ben je al zo lang met Dieter samen?’
‘Al vanaf de basisschool. Ik zat een jaar hoger, maar hij was heel groot en gaf me een gevoel van veiligheid. We liepen altijd samen naar huis. Op zijn vijftiende verjaardag heb ik hem een condoom gegeven met de vraag of hij me wilde ontmaagden.’
‘Heel apart. Ze vinden altijd dat ik gekke dingen zeg tegen jongens, maar jij kan er ook wat van. Hij lijkt me wel heel aardig, Dieter.’
‘Denk maar niet dat je een schijntje kans maakt. Ik zou je vermoorden.’

‘Zo bedoel ik het niet. Sinds december heb ik zelf een vriend. Jacob heet hij. De eerste keer dat we elkaar zagen wisten we gelijk dat we voor elkaar voorbestemd waren. Toen hebben we gezworen vrienden voor het leven te blijven, maar ook afgesproken dat we nog drie maanden zouden wachten voordat we zouden proberen of we minnaars konden worden. Ondertussen mochten we vrijen met wie we wilden. Maar drie weken geleden zijn we toch met elkaar naar bed gegaan en we vonden het allebei heerlijk. Sindsdien zijn we geliefden.’
‘Dat is inderdaad een vreemde afspraak. Je bent haast net zo gek als ik. Ik denk dat ik je wel mag. Was dat na die ellende met John?’
‘Ja, na onze eerste ontmoeting wisten we allebei dat onze band voor het leven was. Door deze afspraak dacht ik dat we vrienden voor het leven konden blijven ook als we seksueel niet bij elkaar zouden passen. Het heeft gewerkt moet ik zeggen, achteraf gezien.’
‘En, ben je in die periode met iemand anders naar bed geweest?’
‘Nee, daar kwam het niet van. Ik was zo vol van Jacob dat ik de meeste vrije tijd met hem doorbracht en ik haast geen tijd had om bij Luke en Mary te logeren.’
‘Dat klinkt alsof je vaak met hen naar bed ging.’
‘Niet echt vaak, maar soms wel. Heb je het verhaal gelezen over mijn bevrijding?’
‘Nee.’
‘Dat kan. Toen vlogde ik nog niet. Ik ben vanaf mijn elfde jaar door mijn vader gevangengehouden, nadat mijn ouders waren gescheiden. Op de Nederlandse Tv is een datingprogramma Boer Zoekt Vrouw. Na mijn achttiende verjaardag wilde mijn vader me als zijn partner bij zich houden. Dat wilde hij via dat programma regelen. Mary en mijn zus Annie hebben me bevrijd tijdens de uitzending. Maar ik had heel veel gemist tijdens mijn gevangenschap. Na mijn bevrijding was ik wanhopig op zoek naar een man om seks mee te hebben. Maar ik vond niemand. Toen heb ik Mary gevraagd of Luke me seksueel mocht inwijden. Dat vond ze goed en toen ik tegen Luke zei dat het van Mary mocht, wilde hij ook wel. Toen hebben we een heerlijke nacht doorgebracht samen. Later heb ik nog wel eens met Luke of Mary afzonderlijk, maar ook met hen samen gevreeën. Is dat verkeerd?’

‘Dat wil ik niet zeggen, maar bijzonder is het wel. Kwamen er geen spanningen en werd niemand jaloers dan?’
‘Nee, we vinden het alle drie heerlijk. Wij houden veel van elkaar.’
‘Heel apart. Ik zou vreselijk jaloers worden als Dieter zelfs maar zou flirten met iemand anders of een ander met hem.’
‘Ben je dan bang dat hij je verlaat?’
‘Nee dat niet. Eigenlijk weten we dat we volkomen bij elkaar horen. Maar ik zou het vreselijk vinden als hij het met iemand anders lekkerder zou vinden dan bij mij.’
‘Maar het is toch geen wedstrijd, Helene. Mary zegt dat seks gewoon een manier is om je liefde te uiten, door elkaar te laten genieten. Maar het moet wel gelijkwaardig zijn. Er mag geen machtsverschil zijn en meisjes moeten er net zoveel van genieten als jongens.’
‘Jezus, ik hoor mezelf ineens met een wildvreemde, bijna een kind nog, praten over de meest intieme dingen van het leven. Hoe gek kan je het hebben.’
‘Ik heb in mijn tienerjaren al die spelletjes gemist in de strijd om het binnenhalen van de beste partner. Ik heb geen haat en nijd geleerd. En toen heb ik de liefste mensen getroffen die je je kan voorstellen. Dan komen die complicaties niet boven en blijven alleen pure liefde en genot over.’
‘Dan ben je een bevoorrecht mens. Die Mary en Luke waar je het steeds over hebt, moeten wel twee wondermensen zijn en die bestaan niet volgens mij.’
‘Ja, dat zijn ze ook in mijn ogen. Ik wil ze heel graag aan je voorstellen. Daarom ben ik hier eigenlijk. Mary heeft een missie. Die heeft ze zichzelf opgelegd en Luke heeft zich bij haar aangesloten. Ze wil de liefde weer terugbrengen in de harten van de mensen. Daarom wil ze dat de bestaande godsdiensten vooral de liefde tussen mensen gaan prediken, en niet de angst voor god of zelfs de liefde voor god. Zelf is ze niet gelovig meer, maar ze beseft dat de meeste mensen een geloof nodig hebben. Ze begrijpt dat alleen als de mensen van elkaar houden, ze voldoende offers voor elkaar willen brengen om deze wereld te redden. Als iedereen vooral zijn eigen belangen en geluk nastreeft, helpen we met elkaar de wereld naar de knoppen. Dat is wat ik ervan begrepen heb.’
‘Dat klinkt goed en lijkt heel actueel met die klimaatverandering en die CO2-uitstoot. Als de achtergebleven helft meer wil profiteren van de welvaart en de rijkste helft wil niet minderen, dan moeten we steeds meer produceren en daardoor gaat onze wereld kapot. Zo is het toch. Maar hoe zou één klein mens dat kunnen lukken? Dat is toch een druppel op de gloeiende plaat.’
‘Dat was natuurlijk ook onze eerste gedachte. Maar toen we zagen wat ze, samen met ons, voor elkaar kon krijgen, dachten we er anders over. Ze heeft ook geen illusies, maar elk mens dat de liefde omarmt beschouwt ze als pure winst.’

‘Wat hebben jullie dan bereikt tot nu toe?’
‘In kleine kring heeft ze mij bevrijd uit de gevangenschap van mijn vader. Ze heeft mijn zus Annie de effecten van een groepsverkrachting laten verwerken. Ze heeft haar moeder weten te bevrijden uit een gedwongen huwelijk en verenigd met haar echte liefde, die ook nog haar vader bleek te zijn. En ze hebben mij ook nog verzoend met mijn vader. Ze heeft een groep van vijfentwintig geestelijken rond zich verzameld die wekelijks preken over de liefde. In groter verband heeft ze het voor elkaar gekregen in de twee meest bekeken talkshows te komen en daar echt furore te maken, een discussieprogramma te leiden over vooruitstrevende krachten in de godsdiensten. Ze heeft zich laten dopen in het bijzijn van 25.000 toeschouwers, die ook nog integraal op televisie is uitgezonden. Ze is getrouwd met Luke ten overstaan van ruim 13.000 mensen in een stadion, waarvoor ik de verslaggeving deed Ze heeft die documentaire samengesteld die heel veel kijkers heeft getrokken en ze heeft een website met meer dan 100.000 leden die alsmaar groter wordt. Ze heeft haar vader geholpen om af te rekenen met een uitra-conservatieve stroming in de baptistische kerk in Amerika en ze heeft in de tussentijd ook nog een baby gekregen. Ze wil nu haar werkterrein uitbreiden naar Duitsland.’
‘Jezus, en daarvoor wil ze mij gebruiken?’
‘Ja, maar alleen als je enthousiast bent voor haar ideaal. En als je haar enthousiasme deelt, voelt het helemaal niet alsof ze je gebruikt. Dan geniet je alleen van het succes, dat dan ook jouw succes is.’
‘Wat vraagt ze precies van me?’
‘Dat weet ik niet. Dat moeten jullie zelf uitdokteren. Ik vraag alleen maar of je kennis wilt maken met hen.’
‘Jakkie. Dan moet ik uit mijn schulp kruipen. Dat wil ik helemaal niet. Het is zo heerlijk anoniem op internet. Je geeft niet meer van jezelf dan je kwijt wilt via de vlogs en verder kent niemand je behalve je eigen vriendenkring. Je leeft beschermd in je eigen bubble en hebt toch het gevoel dat je ertoe doet. Ik wil helemaal geen massale bekendheid. Ik wil eerst die documentaire wel eens zien.’
‘Dat zegt Mary ook steeds. Ze wil graag een teruggetrokken leven met Luke en de kleine Mirko. Maar af en toe moet ze in de schijnwerpers treden om de boodschap te verkondigen. Wil je er alsjeblieft over nadenken. Over een week of twee komt er een promo-versie in het Duits. Die kan ik je wel doorsturen. Je kan met Mary bespreken hoever je precies wilt gaan.’
‘Ok, ik denk erover na, maar verwacht niet te veel van me. Ik ben ook een wantrouwende, agressieve bloedhond die zijn terrein verdedigt. Nu wil ik gewoon over leuke dingen praten. Zullen we wat gaan shoppen, nu we toch hier zijn. Ik weet wel wat leuke zaakjes.’
‘Ja ik ben dol op shoppen. Dat doe ik soms met mijn zus Annie. Zullen we elkaar adviseren. Dan koop jij voor mij kleren die jij leuk vindt en ik voor jou wat ik leuk vind.’
‘Je blijft me echt verbazen met die bijzondere ideeën van je. Maar ik vind het wel een leuke uitdaging.’

Ze lopen rond over de Westenhellweg en komen toch weer bij Galeria-Kaufhof uit, waar ze veel verschillende kledingstijlen hebben.
Helene kiest een setje uit in Gothic-stijl, dat Liesje moet passen. Die moet er even aan wennen.
‘Wat zie je er prachtig uit zo. Je bent echt een schoonheid,’ roept Helene uit. ‘Zijn de maten goed?’ Ze draait Liesje om en kijkt of alles goed zit.
‘Ja, dit koop ik voor je.’
Liesje bedankt haar met twee dikke zoenen.
Dan gaan ze op zoek naar kleren voor Helene. Liesje zoekt voor Helene een kort rokje uit met een heel fleurig shirtje, dat mooi bij haar zwarte haar past.
‘Wil je dit aanpassen?’
‘Als jij dat wilt, ik vind het wel erg opvallend.’
Als ze uit het pashokje komt is het Liesje’s beurt om enthousiast te zijn:
‘Wat mooi. Het fleurt je helemaal op en je vormen komen er zo mooi in uit.’
Ze loopt om Helene heen om te controleren of alles goed past.
‘Ik vind jou ook mooi,’ zegt ze simpel. ‘Wil je het af en toe aantrekken alsjeblieft?’
Dan krijgt ze twee zoenen van Helene.
‘Jij bent zo puur. Volgens mij kan niemand boos op je zijn. Maar we trekken onze nieuwe kleren nog niet aan, anders vergist Dieter zich straks en stapt hij op jou af.’
‘Dat weet ik zo net niet. Ik denk dat hij verrukt is als hij je zo ziet.’

Ze rekenen af en lopen dan via de Petergasse naar de CU-bar waar Dieter al zit te wachten.
‘Ik heb er een nieuwe vriendin bij, Dieter,’ zegt Helene spontaan.
‘Daar ben ik blij om. Hebben jullie het leuk gehad?’
‘We hebben eerst zitten bomen over moeilijke zaken. Daarna zijn we voor elkaar kleren gaan kopen.’
Ze showt hem de kleren die Liesje voor haar gekocht heeft.
‘Oef, wel sexy, maar ik denk dat ze je geweldig staan. Ik ben bang dat ik mijn handen niet thuis kan houden als je dat aantrekt,’ verzucht Dieter.
‘Oh, dan zit het wel goed,’ reageert ze.
Dan laat Liesje zien wat Helene voor haar gekocht heeft.
‘Ik denk dat het je heel mooi staat, Liesje. Maar verder moet ik op mijn woorden letten.’
‘Dat is je geraden, jongetje. Liesje heeft zelf een vriend.’
Ze bestellen twee bier en een witte wijn voor Liesje, die niet zo van bier houdt.
Ze praten nog wat, onder meer over de komende wedstrijd van Schalke en bestellen dan een schnitzel.
Als Liesje weg moet om nog op tijd thuis te komen, zegt Helene:
‘Ik ga er goed over nadenken en het met Dieter bespreken. Maar wil je ons nog een keer komen opzoeken. Ik wil die Jacob ook wel eens ontmoeten. Dan gaan we een keer uit met zijn vieren.’
‘Ja, ja, jij wel met die Jacob hè, en ik moet me inhouden!’ mompelt Dieter.
‘Dat zou ik heel leuk vinden. Ik ga het voorstellen. Ik vind jullie aardig.’
Ze brengen haar naar haar trein en dit keer krijgt ook Dieter twee zoenen, onder het wantrouwend oog van Helene. Maar die laat zichzelf ook niet onbetuigd en omhelst Liesje hartelijk.
‘Doei, ik laat snel wat horen.’
Opgetogen reist Liesje naar huis.

Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Oude Wonden, Nieuwe Grenzen (50)

Ontwikkelingen en Huwelijken (10)

Ontwikkelingen en Huwelijken (Kenia)

Ontwikkelingen en Huwelijken (9)

Ontwikkelingen en Huwelijken (7,8)

Ontwikkelingen en Huwelijken (6)