Oude Wonden, Nieuwe Grenzen (10,11,12)

  1. Beste lezers, weer drie hoofdstukken van Oude Grenzen. Lezen blijven hoor! Er gebeuren nog bijzondere dingen. De foto is dit keer van een modewinkel n Assen, waar Luke kleren koopt voor zijn huwelijk met Mary. Ernaast is een terrasje waar ze met Annie en Liesje samenkomen om na afloop wat te eten. Ze gaan daarna bij Annie thuis het draaiboek voor de documentaire doornemen.

Ik wilde met jullie nog even terugkomen op het wantrouwen in de politiek. De bewering dat in het parlement het wantrouwen regeert. Dat klopt ook wel. Maar je moet vooral ook naar de oorzaken kijken. Rutte blijkt steeds vaker niet geïnteresseerd in de waarheid en draait steeds meer overal omheen. Wat erger is, en vooral ten grondslag ligt aan de impasse, is dat de overheid absoluut niets meer klaarspeelt als organisatie. Noem maar op, de Belastingdienst maakt er een potje van, De Politie faalt aan alle kanten, de Immigratiedienst staat systematisch te klooien en laat asielzoekers in de openlucht slapen, omdat er geen plaats is in het opvangcentrum en ga maar door. Dit is geen toeval of pech, koet ik constateren. Het is het gevolg van het systematisch doorvoeren van een ideologie, dat we een "lean and mean" overheid nodig hebben. Dat we zo veel mogelijk aan de markt moeten overlaten. Dat "lean" is aardig gelukt. Op veel plaatsen is de overheid gekrompen, met minder personeel tot gevolg. Maar "mean"is ze bij lange na niet. Grof gezegd: ze kunnen geen deuk meer in een pakje boter schoppen. Het onderwijs faalt, de gezondheidszorg gaat naar den kloten, om maar niet te spreken van de jeugdzorg, waar de ernstige gevallen systematisch aan hun lot worden overgelaten, en in de samenleving voor overlast zorgen. Het bekendste voorbeeld is natuurlijk de woningmarkt, waar de huursector vrijgegeven is, en de sociale sector sterk ingekrompen. Geen start kan nog aan een betaalbare woning komen, niet in de huur en niet in de koopsector. Erkende statushouders kunnen niet uit de opvangcentra, omdat er geen woningen zijn, maar de veel "gewone" mensen zien dat hun kinderen geen huis kunnen vinden, en geven de vluchtelingen de schuld, omdat die voorrang zouden krijgen. Dit is geen toeval. het is bewust beleid, liberaal beleid, omdat wij willen dat de overheid ons zo weinig mogelijk belemmeringen oplegt. Maar juist daardoor loopt het uit de klauw. Logisch dat we geen enkel vertrouwen in de 0verheid hebben, en in de politiek die er een potje van gemaakt heeft. Tot de volgende keer weer, Rob

Hoofdstuk 10 De Grot 08/12/16-09/12/16
Liesje 9

Dag kijkers. Ik ben Liesje. Gisteren heb ik John zover gekregen. Hij reist met ons mee naar Nederland. Dat lijkt me heerlijk, met mijn eigen vriendje thuiskomen. Ik zie mama al kijken. Dan moet ze weer met die bedden gaan schuiven, want ik wil hem wel bij me hebben 's nachts.
Deze nacht niet want ik wil net als Mary en Luke een eigen plekje hebben waar we voor het eerst met elkaar vrijen. Ik ben benieuwd waar hij me naar toe brengt. Dat mag ook niet het plekje van Ralph en Isabel zijn.
We gaan op pad. Hij heeft zo'n grote bak, een Buick, geloof ik. Natuurlijk een automaat, want dat hebben ze hier allemaal.
Eerst gaan we sightseeing doen in de buurt, en natuurlijk komen we ook op de plek waar we gisteren geweest zijn. Ik maak allemaal mooie opnamen, want een documentaire moet ook wat natuurbeelden hebben.
Dan rijdt hij verder weg, de andere kant heen dan naar Mary's plekje. Hier wordt het meer woestijnachtig, met af en toe grillige rotsformaties van zandsteen. Daar vindt hij de grot die hij zocht. Het is hier echt mooi. Er loopt wat water langs de wanden en vanuit de grot kijk je zo over die grillige vormen het dal in. Dan steekt er zo'n zuil de lucht in en bovenop, veertig meter hoger, ligt er zo'n rotsblok. Er omheen is alles weggesleten maar niet onder die enorme kei.

Het is een heerlijk beschut plekje. Het is wel een beetje koud maar John heeft warme dekens meegenomen. Hij neemt me in zijn armen en geeft me een hele heftige zoen.
Ik zeg kalm aan, mijn hartstocht moet zich langzaam opbouwen. Kleed me maar langzaam uit. Dat doet hij, eerst mijn truitje en shirtje, dan mijn BH. Maar ik krijg kippenvel en mijn tepels staan al stijf van de kou. Hij slaat een deken om me heen en voelt aan mijn tieten. Hij heeft lekkere handen. Dan neemt hij mijn tepels in zijn mond. Ik heb zijn gulp al open en trek zijn pik naar buiten. Die wordt ook gelijk stijf, maar niet van de kou denk ik.
Hij maakt zijn riem los en trekt zijn broek uit. Dan trekt hij mijn broek en mijn slipje uit. Hij spreidt nog een deken uit op de grond. Dan wil hij gelijk neuken, maar ik houd hem tegen. Mary had me al gewaarschuwd, dat veel Amerikaanse mannen er alleen op willen en zo snel mogelijk willen spuiten. Nee, ik wil eerst dat je me met je vingers en je tong klaarmaakt en gewoon lekker langzaam. Anders is het veel te snel voorbij. Hij doet zijn best en wriemelt wat aan mijn kutje. Maar ik richt zijn vingers naar mijn klitje. Dat is het lekkerste plekje. Je kan met je tong likken, zo lekker langs mijn lipjes.

Als je je nu omdraait kan ik je pik in mijn mond nemen, dan kunnen we samen genieten.
Nu mag je een paar vingers in mijn kutje steken en mijn klitje likken. Ja dat is lekker. Ik zuig op zijn eikel en trek aan zijn pik, zodat hij ook lekker gaat genieten.
Ik voel me heerlijk warm en vochtig worden tussen mijn benen. Dat gaat niet lang meer duren. Dus ik begin wat harder te zuigen en te trekken en op het moment dat ik klaarkom spuit hij zijn zaad in mijn mond. Die smaak ken ik ondertussen en ik vind het niet echt vies meer. Dus slik ik het gewoon door.
Hij staat er wat beteuterd bij nu zijn zaad verschoten is en lijkt te vragen wat nu. Wil je nu lekker mijn rug en mijn schouders masseren. Ik ga op mijn buik liggen en voel zijn handen mijn nekspieren kneden en dan langs mijn ruggengraat naar beneden gaan. Hij kneedt mijn billen en glijdt langs mijn kutje. Zijn pik is weer stijf.

Kom eens omhoog met je kontje. Hij boort zijn pik in mijn kut en doet het hard op zijn hondjes. Dat is niet vervelend, maar daar kom ik niet klaar van. Hij stoot nog even flink door en spuit dan in me. Ik vraag of hij dat lekker vindt. Hij vindt het erg lekker zo, zegt hij. Ik iets minder zeg ik. Van mij mag het wat subtieler. Ik wil graag gestreeld worden op mijn gevoelige plekjes en dan lekker langzaam. Dan geniet ik het meest.
Wil jij me nog even klaarmaken, straks, vraag ik hem? Ik ga op mijn rug liggen en vraag hem naast me te gaan liggen op zijn zij. Ik pak zijn hand en leg die op mijn knobbeltje, ik leid zijn andere hand zodat zijn vinger in mijn kutje komt. Dan pak ik zijn pik en probeer hem weer stijf te krijgen. Het duurt even maar dan komt ie weer omhoog. Ik trek mijn benen op en leidt zijn pik van opzij in me. Nu heel langzaam bewegen, commandeer ik. En blijven wrijven. Hij luistert nu en blijft subtiele bewegingen maken. En dat blijft lekker lang duren.
Tot ik een seintje geef dat het wat sneller mag. Ik voel zijn hand wat harder wrijven en zijn pik stoot wat harder. Ik voel me langzaam warm worden. Ja nu even volle kracht vooruit en we komen samen steunend klaar. Dan voel ik me eindelijk voldaan.
Ik ga even op mijn zij liggen rusten, maar krijg het een beetje koud. Ik sta op en kleed me aan. Ik trek de deken van hem af en sla die om. Dan staat hij toch ook maar op. We rijden naar een restaurantje en gaan wat eten. Daarna rijden we weer naar huis. Hij vraagt of ik bij hem blijf slapen en dit keer doe ik dat. In bed laat ik hem me nog een keer lekker klaarmaken en dan laat ik hem nog een keer neuken. Ik zal hem toch nog wat bij moeten laten leren als het wat gaat worden tussen ons.

Dit was Liesje, tot de volgende keer.

Hoofdstuk 11 Terugkomst 12/12/16
Luke en Mary 28

Bij hun thuiskomst staan hen allen de nodige verassingen te wachten. De belangrijkste is natuurlijk voor de thuisblijvers, als Liesje met John aankomt.
'Mama, dit is John. Ik heb hem in Amerika ontmoet. Wij zijn vriendjes en hij was zo lief om met me mee te komen.'
'Nou, welkom John. Liesjes vriend is onze vriend. Fijn om kennis met je te maken.'
‘John is mijn oudere broer. Hij heeft al deze heerlijke ellende in de hand gewerkt door mij zijn auto uit te lenen lang geleden. Hij heeft die auto nog steeds en hij heeft Liesje mee uit rijden genomen. En naar ik begrijp hebben ze ook een speciaal plekje gevonden.'
'Geertje, het is ons gelukt. Ik ben Ralph's dochter. Mijn moeder is weer met Ralph samen en gaat scheiden van Phil. Ze komen volgende week samen hierheen met Luke's ouders.'
'Gefeliciteerd, meisje, ik zei toch altijd al dat je geluk brengt.'
Ze omhelst Mary hartelijk en natuurlijk krijgt ook Luke de nodige knuffels.
'Jeetje, nu zit ik met twee van die wandelende takken in mijn huis. Nou jullie gaan maar ergens anders heen. Wij hebben ook een verrassing. Hebben jullie nog fut?'
Ze trekt een jas aan en troont hen mee naar buiten. Bij hun nieuwe huis aangekomen opent ze de voordeur en roept ‘tsaka!’
Het huis is helemaal opgeknapt en ingericht.
'Oh wat mooi, dankjewel Geertje, hoe hebben jullie dat zo snel voor elkaar gekregen?' Samen omhelzen ze haar.
'Nou dat hebben jullie vooral aan Klaas en Bertie te danken. Klaas heeft een groep vrienden opgetrommeld die allemaal van wanten weten en elk een taak voor hun rekening hebben genomen. Bertie kan aardig verven. Annie en ik zijn inkopen gaan doen en die zijn van de week bezorgd. En verder staan er meubels die hier en daar nog over waren. Kijk en hierboven staan jullie bedden. Dit hadden we als jullie slaapkamer gedacht.'

Er staat een prachtig groot bed van 200 bij 210.
'En hier hebben we vast een logeerkamer ingericht voor Ralph en Isabel, maar daar kunnen jullie voorlopig wel slapen, denk ik,’ zegt ze tegen Liesje en John.
'De derde slaapkamer is nog niet helemaal klaar. Maar de vloerbedekking ligt en het verfwerk is af. Alleen de inrichting nog.'
'Hier is de badkamer. Helemaal schoon met een nieuwe douche-set. Boven is hij nog goed. En kijk de keuken is redelijk ingericht met allemaal spullen die we over hadden.'
'Ik vind het fantastisch,’ zegt Luke.’ Ik zou graag een housewarming-party geven voor al die mensen die meegeholpen hebben,' zegt Luke. 'Maar ik wil dat Ralph erbij is, het is ook zijn huis. En dan blijft er geen dag meer over voor ons trouwen. Dan maar na ons trouwen. Ik wil ze voorlopig een keer uit eten nemen. Ik zal Klaas bellen of hij ze wil uitnodigen.'
'Goed idee, Luke,' reageert Mary.

'Dat hoeft niet. We zijn vanavond uitgenodigd om bij Bertie en Klaas te komen eten. Jullie zijn nog niet eens lang weggeweest, maar we hebben jullie echt gemist. Kom we gaan weer op huis aan.'
Als ze bij haar voor de deur staan, zegt ze: 'Shit, dat zou ik haast vergeten, er is een brief voor jullie binnengekomen, doorgestuurd door Dieuwke denk ik. Ik zal hem zo geven.
Binnen vist ze de envelop tevoorschijn. Hij is geadresseerd aan Mary, Luke en Annie, p.a. De Redactie van De Wereld Draait Door, Mediapark, Hilversum. Als afzender staat vermeld Margriet, Sabine en Klaartje.
'Volkomen onbekend,' constateren ze. ‘Dan gaan we hem maar openen.’

Beste Mary, Luke en Annie.
Jullie kennen ons niet, maar dat hopen we te veranderen. Wij zijn de zus en twee ex-vriendinnen van Ivo. Wij hebben alle drie van hem gehouden. Maar nu zijn we blij dat hij een keer achteroversloeg.
Hij was best een aardige jongen vroeger, maar hij was licht getraumatiseerd doordat alle liefde van mijn moeder naar mij, Margriet, ging en niet naar hem. We hebben met zijn drieën geprobeerd zijn slechte kant te onderdrukken en zijn goede naar boven te halen. Dat leek vrij lang goed te gaan. Maar toen liep het toch weer fout. David, een vriend van ons allen, was aan het experimenteren met het perfectioneren van een aantal stereotype rollen en Ivo was proefkonijn. Maar terwijl David het slechts als spel zag, groeide Ivo vast in de rol van ideale schoonzoon. Toen hij succes kreeg bij de Tros, nam de rol steeds meer de plaats in van zijn persoonlijkheid. Sabine had toen verkering met hem, maar kreeg laaiende ruzie met hem toen ze zwanger werd en haar kind wilde houden. Ivo had toen alleen maar oog voor zijn carrière. Zijn slechte eigenschappen namen het over en hij werd een steeds grotere snob. Wij waren grote vriendinnen van elkaar geworden en we konden hem geen van drieën meer pruimen. Als het klopt wat Annie is overkomen, en wij sluiten dat absoluut niet uit, betekent dat het dieptepunt in zijn ontwikkeling. Hoe de verheerlijking door simpele zielen een begaafd mens kan verzieken.
Wij hebben jullie optredens gezien bij DWDD en bij Jinek en Mary in het discussieprogramma en waren erg onder de indruk. We kunnen ons goed vinden in de boodschap. Als jullie nog wat steun kunnen gebruiken in welke vorm dan ook, willen we graag een keer persoonlijk kennismaken.
Met bewondering, Margriet, Sabine en Klaartje.

p.s. Jullie kunnen ons bereiken via marsabklaar@gmail.com

'Een heel bijzondere brief. Een zus die haar broer ongenadig afvalt, heel apart. Wat vind jij ervan, Mary?'
'We moeten hem eerst nog aan Annie laten lezen natuurlijk. In principe vind ik hoe meer zielen hoe meer vreugd. Maar ik zal er nog eens goed over nadenken.'
'Hé, waar hebben we die eerder gehoord.'
Om vijf uur vertrekken ze richting Bertie en Klaas. De laatste opent de deur. Mary valt hem direct in de armen en geeft hem drie hele dikke zoenen. 'Jullie zijn schatten, het ziet er zo mooi uit. Ik wist niet wat ik zag.'
'Jongens wij vonden het heel fijn om dit voor jullie te doen. Jullie verdienen het in elk opzicht.'
Ook Luke omarmt Klaas. 'Ook namens mij bedankt. Ik hoorde dat je een groep vrienden hebt opgetrommeld. Geweldig. Wij willen jullie allemaal graag bedanken met een etentje. Wil jij ze alsjeblieft met hun partners uitnodigen in een leuk restaurant. Wij passen ons wel aan wat betreft de avond. Ik wil je graag voorstellen aan mijn broer John. Het is Liesjes vriend. Ze vormen een heel grappig stel.'
Daarna haast hij zich naar binnen om Bertie te bedanken. Die laat zich door Mary knuffelen. 'Jullie zijn zo goed voor ons geweest.'
'Hé, laat haar even los, ik wil Bertie ook even omarmen.'
'Dag Luke, ik ben heel blij je weer te zien.'
'Nou ik niet minder, ik vind het echt mooi geworden. Dank je wel. Dit is John, mijn broer. Hij is het vriendje van Liesje.'
'Welkom, John, dat is een verrassing.'
'Ik had dat een week geleden ook niet kunnen denken. Liesje vroeg een bewijs dat ik lief was en ik wist niets beters te bedenken dan mee te gaan. Natuurlijk wilde ik het trouwen van Luke en Mary niet missen. Maar nu leek het of ik speciaal voor haar meeging. Dat bleek een goed signaal te zijn.'

Annie komt uit haar werk, kust haar zussen en stelt zich voor aan John.
'Hoi, ik ben Annie, de zus van Bertie en Liesje.'
'Ik ben John, de broer van Luke en de vriend van Liesje. Ik ben gelijk meegekomen in de hoop dat ik nog wat kon bijdragen. Maar jullie hebben al zoveel gedaan. Wij komen straks letterlijk in een gespreid bedje.'
'Ik weet zeker dat we nog iets kunnen verzinnen, als we goed nadenken.'
'Dag lieverdjes,' groet ze Mary en Luke. 'Weer teruggekeerd op ons nest. Hebben jullie het al gezien, het huis?'
'Ja prachtig is het. Jij ook bedankt, hè. Geertje heeft ons er gelijk uitgegooid. Ze wilde geen twee wandelende takken in huis.'
Annie schatert het uit. 'Ik begrijp hem. Maar eigenlijk wil ze dat we allemaal bij haar blijven, hoor. Ze vond het helemaal niet leuk dat jullie weg waren. Maar we hadden zo wel even onze handen vrij.'
'Wij drieën hebben een brief gehad. Wil je hem ook even lezen en bedenken wat je ermee wilt?'

Bertie heeft natuurlijk weer heerlijk gekookt en iedereen zit rustig te smullen. Dan staat John op en neemt het woord.
'Heb je nu al teveel op,' probeert Luke nog.
'Ik wil een toast uitbrengen op deze prachtige familie, dat ze al die maanden zo goed voor mijn broertje en schoonzusje gezorgd hebben. Leve de Lamberts.'
'Op de Lamberts.'
'Sorry, John, ik wist niet dat je ook nog wat zinnigs kon zeggen.'
'Ok, je hebt gelijk, het komt niet vaak voor, maar dit moest een keer gezegd worden.'
Na het eten komt Annie even op de brief terug.
‘Hij lijkt me heel oprecht. Ik heb even de namen gegoogeld. Die Sabine is een vrij bekende psychiater. Van de anderen kan ik niet veel vinden. Zal ik een afspraak maken?'
'Ja, graag op korte termijn, als dat kan. Voordat ik minder mobiel word. Heb jij nog een dagje tijd om met Liesje te shoppen? Ze wil graag nog iets leuks voor ons trouwen kopen. Wij betalen dit keer.'
'En we willen graag een keer je professionele oordeel horen over ons draaiboek.'
'Donderdag? Dan ben ik vrij. Dan neem ik Liesje mee uit shoppen en spreken we daarna af in de stad om wat te eten. Na het eten besteden we de avond om over de documentaire te praten. Ik vind het zo goed dat jullie haar mee laten delen in de opbrengst.'
'Dat is niet meer dan redelijk. Het was een schot in de roos om haar voor het camerawerk te vragen. Ik denk erover om mijn aandeel terug te draaien. Mary en Liesje doen verreweg het meeste werk. Volgens mij past 40-40-20 beter.'
'Ik zou wachten, misschien blijk jij wel heel goed als regisseur,' zegt Annie.

Die nacht slapen ze voor het eerst in hun eigen bed. Mary heeft Liesje voorzichtig aangegeven dat ze even niets ziet in een partnerruil.
'Wel een heel verschil hè met dat enkele bed bij Geertje thuis. Maar dat had ook wel zijn charme.'
'Vooral door jouw gemekker hebben ze nu een extra groot bed neer laten zetten. Dit is spiksplinternieuw en zal een lieve duit gekost hebben. En denk maar niet dat we ooit horen wie het betaald heeft.'
'Ik denk dat het vooral ligt aan jouw wellustig gedrag,' repliceert Luke.
'Hoor hem, wie geniet er het meeste van al onze orgiën? Maar nu je het toch over wellustig gedrag hebt, kom maar eens op met die echtelijke plichten.'


Hoofdstuk 12 Drievrouwschap 13/12/16
Annie 7

Annie heeft een afspraak geregeld en de drie dames willen dinsdagavond graag bij hen langskomen. Annie heeft haar adres opgegeven.
Mary en Luke hebben gebeld met Peter en Chloe of alles naar wens verloopt bij de voorbereiding van het trouwfeest. Maar het antwoord is simpel: ze moeten gewoon beschikbaar zijn de 18e en zich verder nergens mee bemoeien.
'Maar willen jullie wel bij ons langskomen in ons nieuwe huis om wat te eten. Het wordt wat simpels hoor, want wij zijn geen keukenprinsen. Zou woensdag lukken om een uur of vijf?'
'Prima, tot dan.'
Ze zijn bij Geertje op de bibliotheek langs gegaan, om te vragen of Liesje en John woensdag bij haar kunnen slapen omdat ze vrienden op bezoek krijgen.
Daarna hebben ze Who is Who geraadpleegd over Sabine Esmeijer. Ze blijkt een befaamd psycholoog en psychiater te zijn die al vaak als deskundige is opgetreden, ook op televisie. Ze heeft zich gespecialiseerd in de effecten van extreem rolgedrag op de psyche van mensen en vooral bij de ontwikkeling van ziektes. Over Margriet Nouwens kunnen ze niets meer vinden dan dat ze de oudere zus van Ivo is en op jonge leeftijd een ernstig auto-ongeluk heeft gehad. Klaartje Jongeneel blijkt een schrijfster te zijn van vooral kinderboeken, maar soms ook andere romans. Als hobby heeft ze wel eens opgetreden als singer-songwriter.
Dinsdagavond zijn zij bijtijds bij Annie om nog wat eenvoudigs te eten. Om half acht staan drie dames van in de veertig op de stoep. Ze zien er nog goed uit en zijn modern gekleed. Ze stellen zich voor tijdens de koffie.
Margriet blijkt licht gehandicapt, maar neemt direct het initiatief:
'Annie, wil je ons alsjeblieft precies vertellen wat er gebeurd is toen in Genève? We beloven dat we heel discreet omgaan met de informatie.'
Annie vertelt het verhaal nogmaals in een gedetailleerde versie. Hoe ze eigenlijk tegen haar zin bij de Ivo-show gehaald was, terwijl ze het bij Radar heel erg naar haar zin had.
'Ik denk dat hij toen al wat met me wilde. Zijn echte succesperiode was voorbij natuurlijk, en hij kreeg steeds meer slechte kritieken. Misschien wilde hij zichzelf nog een keer bewijzen.'
Ze vertelt over zijn uitnodiging voor een laatste drankje in de bar, dat ze niet echt gezien had dat hij zelf het spul in haar glas had gedaan. Over haar gevoel toen ze voorgesteld werd aan de beroemde acteur en hoe ze buiten westen raakte en bijna omviel. Hoe ze ondersteund door twee mannen de bar had verlaten en zich daarna niets meer concreet kon herinneren. Maar dat ze wel vage visioenen had van mannen die haar in drie openingen tegelijk verkrachtten en een visioen dat Ivo erbij was in de kamer. Hoe ze besloten had voorlopig net te doen of er niets gebeurd was, maar in Nederland direct naar de kliniek gegaan was. Daar hadden ze sporen van GHB aangetroffen, en bloedingen aan haar anus en vagina en lichte interne bloedingen, maar geen Soa’s.

'Mag ik die papieren even zien?' vraagt Margriet.
Annie pakt ze uit haar bureau.
'Deze zijn zo echt als maar zijn kan. Ik geloof je, Annie, en bied je namens ons drieën en mijn ouders onze oprechte verontschuldigingen aan. Ik persoonlijk vind dat zo'n wandaad niet onbestraft mag blijven. Wat vind jij ervan?'
'Ik heb toen wraak gezworen en gedeeltelijk heb ik die gehad. Maar ik ben bang dat een veroordeling er niet in zit, door een gebrek aan harde bewijzen. Met wat goede wil is hij aan te klagen voor nalatigheid, maar een goede advocaat draait hem daar ook wel uit.'
'Wij zouden graag getuigen over hoe zijn persoonlijkheidsontwikkeling is fout gelopen na die experimenten en het succes daarvan bij de Tros. Maar dat geeft ook te weinig bewijs. Zou er iemand van het hotelpersoneel zich iets kunnen herinneren?'
'Geen idee, maar die kans lijkt me niet erg groot.'
'Heb je wel eens gedacht aan hypnose, om je visioenen naar je bewustzijn te krijgen?'
'Nee, want dat wordt ook nauwelijks als bewijs aanvaard. Eigenlijk wil ik er niet teveel mee bezig zijn, Margriet. Ik leid nu een gelukkig leven, ik krijg veel liefde van mijn familie en van Mary en Luke. En zij zorgen ervoor dat ik ook seksueel aan mijn trekken kom. Sorry, dit blijft onder ons hopelijk.'
'Oh wat goed dat je daar open over bent.'
'Ja, Mary en ik houden veel van elkaar en voelen ons ook seksueel tot elkaar aangetrokken. En Luke is een schat en houdt van ons allebei. Alleen iets meer van Mary.'
'En hoe voelen jullie je daarbij, eerlijk zeggen?'
Luke antwoordt: 'Wij vinden het allebei heerlijk om met Annie te vrijen. Afzonderlijk maar soms ook met zijn drietjes. Maar we willen het niet al te vaak en alleen als het ons alle drie uitkomt. Maar ik denk dat Annie daaraan iets tekortkomt. Wij gunnen haar natuurlijk erg graag een eigen partner. Maar die moet ze absoluut kunnen vertrouwen. Dat kan wel lukken, maar het zal niet makkelijk worden. En hopelijk kan hij of zij ons dan ook een beetje accepteren, maar dat is niet het belangrijkste.'
'Jij moet een heel aardige en tolerante man zijn, Luke. Zo zijn er niet veel,' voegt Sabine zich in het gesprek.
'Ja, Luke is de liefste man in de wereld. We gaan volgende week trouwen. Komen jullie ook op de bruiloft?'
'Leuk, maar je kent ons nauwelijks. We willen Annie graag een voorstel doen. We kennen een hele goede privédetective en willen hem vragen nader onderzoek te doen, ook in Genève. Kan jij daarmee akkoord gaan, Annie? Wij nemen de kosten voor onze rekening.'
'Daar heb ik geen bezwaar tegen. Wie weet levert het wat op.'
'En als het onderzoek wat oplevert zou ik graag willen dat je probeert via hypnose je onderbewuste herinneringen naar boven te krijgen,' stelt Sabine voor. 'Ik ken een heel betrouwbare hypnotiseur en ik heb zelf de nodige ervaring in het naar boven halen van herinneringen. Maar het kan belastend zijn voor je, dus voel je niet verplicht. Anderzijds is er ook een kans dat je de ellende beter leert verwerken, al vind ik dat je dat heel goed gelukt is tot nu toe.'

Nu komt Klaartje in het gesprek: 'Ik zou heel graag later het verhaal over de gebeurtenissen willen schrijven, als je dat wilt. Maar we willen eerst uitvinden wat wij voor jullie kunnen betekenen. Ik ben schrijver, meestal van kinderboeken, en soms maak ik ook liedjes. Het toeval wil dat ik mijn eerste gitaarlessen van Ivo kreeg. Sabine is een hele goede psycholoog en psychiater en kan hele mooie artikelen schrijven. Margriet is een expert in websites bouwen en beheren. Kunnen jullie ons gebruiken ergens voor.'
'Jullie schreven dat jullie je konden vinden in onze ideeën?' informeert Mary.
'Ja, je klonk zo puur, Mary, maar ik hoorde ook dat je er heel goed over nagedacht had. Wij hebben ons voorgenomen om steeds het goede in de mens naar boven te halen. Bij Ivo is ons dat helaas niet gelukt, maar onze inzet is daar alleen maar door versterkt. Ik denk dat we qua boodschap op dezelfde lijn zitten.'
'Dit is een spontane opwelling van mij, en ik weet nog niet wat de anderen ervan vinden. Ik ga straks bevallen en dan trek ik het natuurlijk niet in mijn eentje om mijn boodschap uit te dragen. Gelukkig kunnen Luke, Annie, Liesje en anderen het ook doen, en we hebben een supportgroep van vooruitstrevende geestelijken. Maar het blijft een smalle basis. DWDD heeft een website voor ons opgezet met daarachter een soort supportersclub van zo’n tachtigduizend mensen. Maar die moet beheerd en uitgebouwd worden en er moeten steeds nieuwe artikelen en berichten op komen, en nieuwe activiteiten worden georganiseerd. Daar zie ik jullie prima in passen. Liesje is bezig met een serie vlogs die ze wil plaatsen. En het contact met de geestelijken moet onderhouden worden. Daar loop ik wat achter. Zouden jullie dat willen en kunnen. Ik wil ook graag jullie reacties, lieverdjes?'
'Ik vind het een prima idee,' zeggen Luke en Annie.
'Ik zou het een eer vinden om met jullie te werken. Niet alleen vanwege het intellectuele niveau, dat komt vaker voor, maar meer om de ongekunsteldheid en charme waarmee jullie de boodschap brengen. Verder is het natuurlijk veel leuker om voor tachtigduizend mensen te schrijven dan voor een kleine groep vakgenoten. Ik denk dat ik voor ons alle drie praat,' zegt Sabine.
'Ik verzorg graag de website voor jullie. Ik weet hoeveel werk het is om dat goed te doen. Wij werken geen van drieën fulltime. Dus hebben we best wel wat tijd over om dit goed aan te pakken.'
'Ik wil graag een column of een vervolgverhaal schrijven voor de website,’ vult Klaartje aan.

'Heb je nog een flesje staan, Annie? Hier moet op gedronken worden.'
'Wat willen jullie, veel meer dan wijn heb ik geloof ik niet.'
'Nou, geef dan maar een wijntje.'
'Ik heb nog een vraag voor Klaartje,' zegt Luke. ‘Heb jij wel eens een scenario geschreven.'
'Nee, niet echt. Ik ben er wel eens bij geweest toen een van mijn boeken gebruikt werd voor een serie. Misschien kan ik wat ervaring inbrengen.'
'We zijn met een documentaire bezig. We hebben een soort draaiboek opgesteld. Dat wil ik nog wat uitwerken. Zou je er eens naar willen kijken?'
'Natuurlijk, stuur maar op.'
De dames gaan weer naar huis, nadat ze hebben afgesproken om hen op korte termijn voor te stellen aan de redactie van DWDD.
'Een geschenk uit de hemel, zou je zeggen,' zegt Mary. 'Ik wil nog wel even kijken naar de inhoud van de artikelen.'

'Vinden jullie het nu een geschikt moment?' vraagt Annie.
'We blijven niet slapen, lijkt me, maar voor een vluggertje ben ik wel in,' reageert Luke.
'Ik doe wel een beetje mee,' zegt Mary, 'maar van mij moet je op dit moment geen heftige seks verwachten.'
'Willen jullie me dan uitkleden?'
Luke begint onmiddellijk met Annies trui uit te trekken. Daaronder heeft ze alleen een BH aan die snel uit is.
'Wat heb je toch prachtige borsten, ik sta daar steeds versteld van.'
Van achter haar rug neemt hij ze allebei in zijn handen. Hij kneedt haar tepels die snel hard worden.
Mary heeft ondertussen Annies rok en slipje uitgetrokken. Ze kriebelt tussen haar benen.
'Dat voelt veelbelovend.'
Luke en Mary werken samen om Annie te laten genieten. Maar zelf komen ze ook nog een keer klaar. Daarna liggen ze nog even rustig met de armen om elkaar heen.
'Sorry dat we je nu gaan verlaten.’
Ze wassen zich snel en geven Annie nog een afscheidskus.

Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Oude Wonden, Nieuwe Grenzen (10,11,12)

Ontwikkelingen en Huwelijken (10)

Ontwikkelingen en Huwelijken (Kenia)

Ontwikkelingen en Huwelijken (9)

Ontwikkelingen en Huwelijken (7,8)

Ontwikkelingen en Huwelijken (6)