Oude Wonden, Nieuwe Grenzen (2 + 3)

Hoofdstuk 2 Nasleep 23/11/16-25/12/16
Luke en Mary 25

Na nog wat laatste verbeteringen te hebben aangebracht doet Mary haar brief op de post. Ze bellen Sjaak of ze elkaar de volgende middag op Schiphol kunnen ontmoeten om Ralph uit te zwaaien. Daarna hebben ze familieberaad. Ralph gaat de stad in om wat cadeautjes te kopen.
Zoals gewoonlijk opent Geertje het gesprek: ‘Ralph heeft ons gisteren een voorstel gedaan om één groot huis te kopen voor ons allemaal. Ik wil graag jullie ideeën daarover horen. Wat vinden jullie ervan, Bertie en Klaas?'
'Het heeft best wel voordelen, maar eigenlijk hebben we het heel fijn waar we nu wonen. Meer ruimte hebben we eigenlijk niet nodig zolang we geen kinderen hebben.'
'Hoe denk jij erover, Annie?
'Ik zou het erg leuk vinden om met zijn allen bij elkaar te wonen. Ik ben niet heel erg gehecht aan mijn flatje.'
'Jij hebt gisteren al laten blijken wat je vindt, Liesje. Wil je er nog wat aan toevoegen?'
'Ik zou het heerlijk vinden om met jou en mijn zussen bij elkaar te wonen en als Luke en Mary dan ook bij ons komen wonen. Dan kunnen we met zijn allen straks voor de baby zorgen en dan kunnen Sjaak en Ralph en wie verder nog, allemaal blijven logeren.'
'Wat vinden jullie Luke en Mary?'
'Op dit moment hebben we geen eigen woonruimte. We vinden het heel gezellig bij je Geertje, maar met de baby erbij wordt het te klein en Luke heeft uiteindelijk ook een tweepersoonsbed nodig. Wij hebben eigen woonruimte nodig straks. Dat kan in een groot huis met ieder zijn eigen vertrekken, maar ook wel in een eigen huur of koophuisje. Wij hebben geen geld om een eigen huis te kopen. Maar steeds naar een hotel uitwijken wordt ook wel prijzig.'
'Ik ga een baan zoeken als we terugkomen,' zegt Luke.
'Misschien kan ik ook nog een bijbaantje vinden, maar ik moet eerst bevallen natuurlijk.'
'Ik zal ook mijn mening nog even geven,’ besluit Geertje. ‘Ik vind het hier fijn wonen en ik heb zulke sterke herinneringen dat ik hier eigenlijk niet weg wil. Ik vind één huis ook wat te grootschalig worden. Als we allemaal in een huis wonen kunnen we nooit eens bij elkaar op bezoek komen. Ik wil graag met Liesje hier blijven wonen. Maar dan moeten jullie wel vaak langskomen, kinderen. Ik zou het fijn vinden als dit ons hoofdkwartier kan blijven. Dan houden we het heerlijke gevoel dat we onoverwinnelijk zijn. Maar dan hebben Mary en Luke hun eigen huis nodig met veel logeerruimte denk ik. Graag een beetje in de buurt. Ik denk dat ik straks met Ralph een wandeling ga maken.'

Ze luisteren naar het nieuws en horen dat er veel consternatie is ontstaan naar aanleiding van het interview met Ivo Nouwens. De Tros is pal achter zijn programmamaker gaan staan en ze dreigen met een kort geding wegens laster. Maar het grootste deel van de media hecht meer belang aan Mary's uitspraken. Er wordt een politieonderzoek gestart naar eventuele misdrijven in verband met de vermeende verkrachting en het te water gaan tijdens het interview.
'Ik denk dat we een advocaat nodig hebben,' zegt Mary. 'Ik heb geen zin me er persoonlijk veel mee te bemoeien en ik wil per se naar Amerika. Dus hebben we een spreekbuis nodig.'
Precies op dat moment belt Dieuwke. 'Volgen jullie het nieuws al? Iedereen praat over het interview en de zogenaamde beschuldiging. Maar de Tros wil jullie nu aanklagen voor laster. Wij hebben een hele goede advocaat die we jullie ter beschikking stellen. Wat willen jullie, er vol tegenaan, of de zaak rustig op zijn beloop laten?'
'Ik zou zeggen op zijn beloop laten. Maar ik wil het nog even met Annie en Luke bespreken. Wij gaan over ruim een week even terug naar Amerika. Ik moet dringend iets met mijn moeder bespreken. Ik heb nu eerlijk gezegd niet veel zin in al die poespas.'
'Dan denk ik dat je het beste een schriftelijke verklaring kunt opstellen en zo nodig de advocaat het woord laten doen. Zal ik hem langs sturen vandaag?'
'Dat is prima, maar laat hem even bellen hoe laat hij komt.'
‘Mary, wil je me als vriendin vertellen wat je met je moeder wilt bespreken? Nee, dat is niet eerlijk van me. Ik zit natuurlijk vast na te denken over een vervolgprogramma. Maar als je me als vriendin iets vertelt blijft dat vertrouwelijk tussen ons.'
'Dat wil ik je best vertellen, maar niet door de telefoon. Morgen zitten we vast, maar overmorgen kunnen we wel even bij je langs komen.'

Ralph komt thuis en wordt direct door Geertje aangeschoten: 'Heb je nog benen over, Ralph, ik wil je meenemen voor een wandeling. Maar eerst wat drinken natuurlijk. Wil je koffie of moet je nog lunchen?'
'Na een bakje koffie lukt het wel weer. Anders pakken we onderweg ergens een lunch. Ik ben nog geen vijftig hoor.'
'Je ziet er nog geweldig uit, Ralph. Je bent best een knappe man.'
'Nou moet ik uitkijken, geloof ik.'
'Dat denken wij ook,' zeggen Luke en Mary.
Mary, Luke en Annie bespreken even wat Dieuwke gezegd heeft. Annie zegt dat ze niet echt een aanklacht wil indienen tegen Ivo. Ze denkt niet dat er voldoende bewijs is: 'We kunnen bewijzen dat we samen in Genève waren voor dat interview, ik kan bewijzen dat ik GHB heb gekregen en ik heb doctorsattesten over mijn verwondingen. Maar ik kan niet bewijzen dat hij dat spul in mijn glas heeft gedaan of laten doen en ik kan niet bewijzen dat hij erbij was in de kamer. Ik vertrouw zelf wel op mijn visioenen maar juridisch hebben die geen waarde. Ik ben tevreden dat er een smet op zijn blazoen rust. Dat gaat zich toch tegen hem keren.'
'Dieuwke wil een schriftelijke verklaring laten opstellen. Dat lijkt me een goed idee. Ik wil er als het kan buiten blijven. Ik heb niet echt een beschuldiging geuit. Ik ben wel benieuwd of hij bevestigt dat je buiten westen was.'
Na twee uur komen Geertje en Ralph terug.
'Jongens, ik heb een optie genomen op een flink huis hier in de buurt. We zijn naar de makelaar geweest, ik heb Geertje gemachtigd namens mij op te treden en een garantstelling getekend. Het huis heeft drie slaapkamers, een badkamer, een appartement op zolder met eigen douche en een grote woonkamer met open keuken. Het is bedoeld voor Mary en Luke om te wonen en voor mij als vakantiehuis. Het komt op naam van ons drieën en jullie betalen een deel van de vaste lasten. Als jullie tijd hebben moeten jullie eens gaan kijken of jullie het wat vinden.'
'Je bent een schat, Ralph, dank je wel.' Mary vliegt hem om de hals.
'Ook namens mij bedankt. We gaan snel kijken.’ Luke geeft hem een knuffel.
'Ik kan mijn dochter toch niet op straat laten leven. Of ik je nu echt verwekt heb of niet, maakt voor mij geen verschil. Ik houd gewoon van jullie als mijn dochter en schoonzoon.'
'Dankjewel Opa.'
'Hoever is het hier vandaan?'
'Een minuut of zeven lopen,' zegt Geertje.
'Dat is ideaal. Ik ga de makelaar vragen of we straks al terecht kunnen,' zegt Luke. 'Als de advocaat komt zijn we zo terug.'

De makelaar belooft over een uur bij het huis te zijn. Mary vertelt Luke dat Dieuwke misschien iets ziet in hun reis naar Amerika.
‘Het is wel heel privé en ik wil absoluut geen cameraploeg mee, maar als we zelf filmen en mijn moeder gaat akkoord zou het misschien een aardig programma kunnen opleveren. Zo van: dochter bevrijdt moeder uit ellendig huwelijk en leidt haar terug naar haar echte liefde. Het zou wel bij het profiel passen: weer een bevrijding, weer met liefde, en een onwettige dochter die herenigd wordt met haar natuurlijke vader. Dat is smullen voor velen. Dan nog een DNA test erbij en je hebt zo een miljoen kijkers. Ik wil het wel authentiek en in de vorm van een documentaire houden. Maar misschien loopt het allemaal dood en wil mijn moeder niet praten of wil ze niet weg uit de ellende, dan komt er geen programma. Maar het is te proberen. Achteraf kunnen we nog aanvullende opnamen maken. Wat vind jij ervan?'
'Het is de moeite waard, maar het wordt een probleem om het oprecht te houden. Het heeft wel elementen van smartlappen-tv. We horen het overmorgen, begreep ik. Kom we gaan op pad naar misschien wel ons toekomstige huis.'
Het blijkt een mooi pand te zijn waarvan de technische staat goed lijkt. Beneden is een grote woonkamer met open keuken, die goed ingericht is en er niet te gedateerd uitziet.
Een deur bij de keuken geeft toegang tot een redelijke achtertuin van 15 bij 12 meter.
In de woonkamer geeft een hardhouten trap toegang tot de eerste verdieping met twee grote slaapkamers, een zijkamertje en een redelijke badkamer, die nog wel even meekan. Op de zolder met stahoogte is nog een flinke kamer gerealiseerd met een dakkapel en een eigen toilet en doucheruimte. Het dak lijkt vrij nieuw en alles ziet er netjes uit.
'Ik vind het mooi, Luke. Ik voel me er nu al thuis. Laten we het doen.'
'Ja, ik vind de ruimte prima en de faciliteiten ook. We hoeven er niet zoveel aan te doen om het naar ons zin te maken. Ik wil het ook graag hebben.'
Ze lichten de makelaar in en vragen wat er nog gedaan moet worden. 'Uw vader, geloof ik, heeft al een bod uitgebracht, dat ik in beraad heb gehouden tot jullie geweest waren. Nu wachten we even of dat geaccepteerd wordt. Hij zou het geld uit Amerika overmaken. En dan moeten jullie met je moeder, geloof ik, naar de notaris. Je vader heeft haar gemachtigd namens hem op te treden.'
Heel enthousiast komen ze thuis. Geertje ziet gelijk hoe het staat: 'Mooi is het, hè. Ik hoop maar dat ze het bod accepteren. Ik denk dat jullie daar heel gelukkig blijven, want jullie zijn het al natuurlijk. Ik kom heel vaak op visite, als jullie dat leuk vinden natuurlijk. Ik zal eerlijk zijn, ik loop al een tijdje rond te kijken, maar zelf konden we niets doen. Het ligt ver boven ons budget. Maar toen Ralph over een groot huis begon, dacht ik gelijk aan dit huis. We kunnen er niet echt met zijn allen wonen, maar er kunnen er altijd wel een paar blijven logeren. Als het moet wel zes man tegelijk. We hebben het op Funda opgezocht.'
'Nu weet ik tenminste waar ik terecht kom als ik naar Nederland kom,' bromt Ralph. 'Ik houd niet erg van verassingen, alleen van goede en die heb ik hier genoeg gehad. Ik ga met een gerust hart terug naar Amerika. Jullie komen toch wel bij me langs als je je moeder gaat opzoeken.'
'Natuurlijk,' zegt Luke. ‘Ik moet mijn ouders opzoeken en mijn broer bedanken dat ik zijn auto toen mocht lenen. Daar begon alles mee wat ons betreft.'

De advocaat belt dat hij iets verlaat is, maar over een kwartier bij hen kan zijn. Als hij aankomt, komt hij direct ter zake.
‘We moeten volgens mij twee dingen doen. Het eerste is een getuigenverklaring voor de politie. Die kan volgens mij heel kort zijn: Je zag hem wit wegtrekken door de confrontatie met de feiten die je opsomde en dacht daarna dat hij een flauwte kreeg. Je wilde hem nog een hand toesteken, maar toen zag je dat een paar mannen hem al aan land trokken. Verder heb je niets bijzonders gezien. Klopt dat zo'n beetje?'
'Ja dat klopt wel, dat heb ik ook tegen Dieuwke gezegd.'
'Wil je deze tekst dan doorlezen en als je het ermee eens bent, mag je je handtekening eronder zetten.'
Mary kan zich prima vinden in de tekst en zet haar handtekening.
'Het tweede is iets lastiger. Ik begreep van Dieuwke dat jullie op dit moment geen aanklacht willen indienen.'
Annie vraagt wat haar kansen zijn als ze het doorzet.
'Het hangt ervan af hoeveel bewijs je hebt.'
'Dat Ivo en ik voor dat interview in Genève waren is wel hard. Ik heb het resultaat van het onderzoek naar GHB en ik heb doktersattesten van mijn verwondingen. Maar ik heb niet zelf gezien dat hij GHB in mijn glas deed. Misschien zijn er getuigen die gezien hebben hoe ik het bewustzijn verloor en weggevoerd werd, maar dat betwijfel ik. Ik heb vage herinneringen dat Ivo in de kamer was en dat ik van alle kanten tegelijk misbruikt werd. Maar dan komt het probleem hoe je je iets kan herinneren terwijl je buiten westen bent. Dus mijn herinneringen zijn per definitie twijfelachtig.'
'Ja, dat is juist. Je hebt meer bewijs dan ik verwachtte, maar zelfs daarmee red je het waarschijnlijk niet. Dus het lijkt mij verstandig geen aanklacht in te dienen. Maar jullie moeten je wel verdedigen tegen een aanklacht van laster. Ik heb de letterlijke tekst van het interview gelezen. Eigenlijk somt Mary alleen wat feiten op, waarvan ik hoor dat jij die kunt bewijzen. Ik denk dat er helemaal geen beschuldiging geuit is, behalve dat hij niet in aanmerking komt voor de doop, maar dat neemt geen rechter serieus. Als ik bij DWDD een verklaring voorlees welk bewijs er is en dat er geen beschuldiging heeft plaatsgevonden, verwacht ik dat het een loos dreigement zal blijken. Dan gebeurt er verder niets, maar zijn carrière is wel beschadigd en dat lijkt me heel terecht. Hij kan wel proberen genoegdoening te krijgen, maar dan moet er een fout gemaakt zijn. Die bewijslast ligt bij hem, en dat kan hij nooit hardmaken, schat ik in.'
Weer schuift hij een tekst naar voren: 'Graag weer goed doorlezen, deze is iets langer.'
Mary en Annie geven wat kleine veranderingen door. De advocaat verwerkt die en print de tekst uit ter ondertekening.
'Nog een tip, laat de politie even weten dat je door familieomstandigheden voor een maand naar Amerika bent, en gaarne bereid bent te getuigen, maar dat je eigenlijk niets meer gezien hebt, dan in de verklaring staat. Ik dank jullie voor de medewerking.’
Luke en Mary gaan terug naar hun hotel en kruipen lekker bij elkaar. Ze voelen zich heel voldaan dat ze misschien een huis hebben en eventuele juridische problemen het hoofd hebben geboden en slapen bijna direct in.

Een drukke dag staat hen te wachten. Ralph neemt afscheid van iedereen. Bertie, Klaas en Annie zijn gekomen. Hij is zichtbaar ontroerd. 'Ik heb een hele fijne tijd bij jullie doorgebracht. Jullie zijn me allemaal even dierbaar. Ik ben blij dat ik mijn kinderen in zulk liefdevol gezelschap kan achterlaten.'
Annie brengt hen naar het station en zwaait hen uit. Het is een intercity en ze hoeven alleen in Amersfoort over te stappen. Op Schiphol checkt Ralph in en geeft zijn koffer af. Dan kunnen ze nog even koffiedrinken op de afgesproken plek. Mary vertelt over de brief die ze naar haar moeder heeft gestuurd en dat ze een afspraak hebben met Dieuwke, mogelijk over een vervolgprogramma. Ralph zegt: 'Het wordt werk voor je, daar mogen ze je straks wel goed voor betalen.'
'Dat vind ik ook,' zegt Luke. 'We weten nog niets, maar ze was nieuwsgierig waarover Mary haar moeder moest spreken. Voordat je het weet zit je ook in het programma.'
'Ik ga ervan uit dat ik netjes gevraagd word en ik speel niet mee in een docusoap, dus dat weten jullie vast.'
'Daar hadden wij het ook over dat we er een oprechte documentaire van wilden maken en dat het niet makkelijk zou worden.'
'Dan heb ik er wel vertrouwen in. En we hebben weer een extra reden om elkaar te ontmoeten.'
Dan komt Sjaak aan. 'Ik zie dat ik net op tijd ben. Ik ben blij dat ik nog afscheid van je kan nemen, Ralph. Je hebt grote indruk op me gemaakt.'
'Dank je, ik vind het jammer dat ik weer weg moet, maar ik kan de gemeente niet langer alleen laten.'
'Dat begrijp ik. Ik heb de afgelopen tijd flink moeten schipperen tussen de gemeente en de interviews. Maar het is niet voor niets geweest.'
Na de nodige omhelzingen gaat Ralph door de douane. Ze zwaaien nog even.
'Willen jullie hier praten of zullen we naar mijn woning gaan?'
Ze gaan met Sjaak mee naar huis. Die maakt een lichte lunch voor hen klaar.
'Jullie wilden een paar dingen met me bespreken, hoorde ik.'
'Ja we willen je graag aan je afspraak houden.'
'Oh jé, wat heb ik nou weer beloofd. Ik hoop dat het niet al te erg wordt.'
'Je bent een flapuit en dit zal je leren,' wrijft Luke het er nog even in.
'Je herinnert je de eerste keer dat we je ophaalden en dat je al je charme in het vuur gooide. Het dopen hebben we aan Ralph gevraagd, maar we willen dat jij ons komt trouwen.'
'Oh jongens is het zover. Natuurlijk doe ik dat. Laat me jullie omhelzen.'

'We hadden er totaal niet aan gedacht voor de doop,' begint Luke.
'Jij niet, en ik zat maar zielig te wachten tot je me een keer zou vragen.'
'God, wat was jij zielig! We waren laatst bij onze nieuwe vrienden. We waren zogenaamd een wedstrijdje aan het houden wie het mooiste verhaal over de kennismaking kon vertellen. Toen vertelde Peter ons dat hij Marinus geholpen had met die actie om Ivo achterover in het water te trekken. Mary verzuchtte dat hij haar feestje verziekt had. Toen stonden zij erop om ons trouwfeest te organiseren. Pas toen werd ik wakker en heb ik Mary ten huwelijk gevraagd. En ze zei nog ja ook.'
'Dat hadden we van tevoren afgesproken, dat ik ja zou zeggen.'

'Ik vind dat ook wel een mooi verhaal. Hoe is de wedstrijd uiteindelijk afgelopen?'
'We hebben het op een gelijkspel gehouden, maar hun kennismaking was eigenlijk een beter verhaal.'
'Ik word nieuwsgierig.'
'Dat ben je altijd al geweest, maar het is leuker als je het van henzelf hoort. Je moet toch contact met hen opnemen voor het feest.'
'Dat is waar. Was er nog iets anders te bespreken?'
'Ja, we willen een keer samen met je vrijen.'
'Ik voel me vereerd, jongens, maar jij valt toch niet op mannen, Luke?'
'We hebben wat bijgeleerd: dat je ook gewoon uit liefde met elkaar kunt vrijen ook al val je niet op elkaar.'
'Die staat niet in Mao's rode boekje. Mag ik je uitkleden, Mary, ik vond je zo mooi toen je uit het water kwam. Ik wil je buikje voelen.'
'Waar wacht je nog op?'
'Dat de gordijnen dicht zijn.'
'Ok, ik weet wel waar mijn taak ligt,' verzucht Luke.
Sjaak trekt Mary's truitje uit en dan het topje dat ze eronder draagt. Daarna opent hij haar BH en bevrijdt haar borsten. Die zijn al iets opgezwollen. 'Mag ik de meisjes kussen?'
'Tuurlijk, je mag alles met me doen, alleen niet bovenop me liggen.'
'Daar wil ik inkomen.'
'Ja, dat mag ook!'
'Leuke woordspeling,' komt Luke tussenbeide. 'Laat mij ook wat doen.'
'Trek mijn kleren maar vast uit, misschien kan je hem stijf maken.'
Sjaak neemt haar tepels in zijn mond en begint wat te zuigen.
'Laat je nog wat over voor mijn baby.'
Luke trekt Sjaaks broek uit en pakt zijn lid beet. Ze ontdoen elkaar van de kleren en Sjaak wrijft met zijn hand over haar buik.
'Ik vind hem zo mooi.'
Dan zakt zijn hand tussen haar benen en wrijft over haar clitoris.
'Lekker. Voor een homo weet je goed hoe je een meisje moet verwennen.'
Sjaak zakt op zijn knieën en overlaadt Mary's buik met zoenen. Luke gaat achter Mary staan en slaat zijn armen om haar heen.
'Je borsten beginnen al te groeien. Heb je geen nieuwe Bh’s nodig?'
'Ja, dat denk ik wel onderhand. Weer twee dingen om aan te denken.'
Luke gaat op het bed zitten en trekt Mary op zich waarbij ze hem in zich opneemt. Sjaak likt haar. Even later wisselen ze.
'Wat een samenwerking, ik kom zo klaar.'
Ze kreunt en even later volgt haar orgasme.
Ze overleggen even. 'Heb je wel eens een pik in je anus gehad, Luke?'
'Nee, wel een paar vingers.'
'Wil je het proberen.'
'Als je voorzichtig bent.'
Sjaak pakt een pot met glijmiddel en smeert het met zijn vingers rond Luke's anus. Voorzichtig probeert hij een vinger binnen te krijgen. Het gaatje geeft langzaam mee.
'Het is best een lekker gevoel,' zegt Luke.
'Als Mary op haar rug gaat liggen kan ze je lid in haar mond nemen en dan kom ik met mijn lid in je anus.
Beide mannen komen snel klaar.
Ze nemen even rust en wassen zich. Met wat te drinken zitten ze met hun armen om elkaar heen. Mary zit in het midden en pakt met beide handen een lid vast. Die reageren weer snel.
‘Ik kom straks op je zitten, Sjaak. Wil jij me dan lekker vingeren, Luke?'
'Ons kind zal wel gevoel voor ritme krijgen.’
Ze komt hevig klaar en iets later ook Sjaak. Ze nemen weer even rust.
Dan liggen ze met zijn drieën achter elkaar, waarbij Sjaak achterlangs in Mary zit. Luke penetreert Sjaaks anus. Ze bewegen alle drie in hetzelfde ritme.
Heel langzaam bouwt de spanning zich op, totdat ze bijna gelijk klaarkomen.
Ze gaan met zijn drieën onder de douche. Daarna trekken ze een bijzondere set bad- en ochtendjassen aan en drinken nog een glas wijn.
'Dat was heerlijk, jongens, ik wist niet dat het met zijn drieën zo lekker kon zijn,' zegt Sjaak. 'Jullie hebben je trouwfeestje wel verdiend.'
'Ik vond het ook fijn. Weer wat nieuwe ervaringen,' zegt Luke.
'Maar wel vermoeiend hè. Ik heb echt slaap,’ zegt Mary. ‘Sorry dat ik wat passief was, maar ik moet wat kalm aan doen af en toe.'
'Jij passief? nog niemand heeft me zo lekker bereden als jij,' zegt Sjaak. 'Maar slaap begin ik wel te krijgen. Passen we met zijn drieën in het bed?'
'Ik wil liever niet in het midden. Ik ben bang dat mijn buik knel komt te zitten.'
'Groot gelijk,' zegt Luke, 'laat mij maar in het midden.'
Ze slapen binnen de kortste keren.

Ze staan de volgende dag vroeg op om op tijd in Hilversum te zijn. Maar eerst genieten ze nog van een ontbijt. Dan nemen ze innig afscheid. 'Ik ben echt blij dat ik jullie mag trouwen. Ik vind jullie geweldig.'
'Dank je. Wij zijn ook heel blij met jou.'
Ze stappen op de metro naar het Centraal Station. Daar hebben ze een rechtstreekse trein naar Hilversum. Ze hebben een bus nodig naar het Mediapark. Dieuwke wacht hen al op: 'Kom dan gaan we in het cafetaria koffiedrinken en kunnen we wat praten.'
'Eerst even wat zakelijke dingen. We hebben een website opgezet: www.maryenluke.nl. Die kunnen we nog wel even bijhouden, maar jullie moeten wel iemand zoeken om die te beheren. We hebben ook een database aangemaakt met alle namen en adresgegevens van de belangstellenden. Schrik niet. Het zijn er bijna tachtigduizend. Die is goud waard. We hebben een mailing uitgedaan met een uitnodiging voor de dichtstbijzijnde vooruitstrevende geestelijke of een naar keuze uit de lijst. Een tweede mailing komt eraan, met een uitnodiging voor een gratis lidmaatschap met nieuwsbrief van de Broederschap van de Liefde voor een jaar. Daarna moeten ze aangeven of ze lid willen blijven. Tegen die tijd moeten jullie zelf een vervolgmailing doen.'
'Dankjewel voor al je inspanningen,' zegt Luke.
'In de uitzending van DWDD heeft de advocaat jullie verklaring voorgelezen. Daarna hebben we van de Tros niets meer gehoord. Van het politieonderzoek hebben we geen bericht.'
'Zo nu iets vriendschappelijks,’ wisselt ze van onderwerp. ‘Wat is er met je moeder, Mary?'
'Ik heb je verteld dat ik opgegroeid ben in een liefdeloos gezin. Mijn moeder mocht van haar ouders niet trouwen met haar geliefde, en daardoor werd ze steeds afstandelijker en meer gesloten. Onlangs begon ik te denken dat ik misschien wel niet van mijn vader ben, maar door haar geliefde ben verwekt. Dat verklaart waarom mijn vader altijd boos op mij was. Onlangs vertelde Ralph dat hij Isabels minnaar was geweest. Hij mocht van haar familie toen niet met haar trouwen, ook omdat hij pastor zou worden. Ze hebben Phil Carter gevonden als huwelijkskandidaat en mijn moeder gedwongen met hem te trouwen. Dus er is een goede kans dat ik de dochter van Ralph ben. Maar zeker zijn we niet. Dat wil ik mijn moeder gaan vragen. Erg hè, dat zoiets kon in die tijd. En zo lang is het nog niet geleden.'
'Dat is waar, maar volgens mij komt het nog steeds op grote schaal voor, zelfs in het ontwikkelde Nederland.'
'Ik wil tegen mijn moeder zeggen dat ze nu eens aan haarzelf moet denken. Dat Ralph vreselijk spijt heeft en dat haar kleinkind haar straks nodig heeft.'
'Gek hè, ik vermoedde al zoiets, in de manier waarop Ralph naar je keek. Hij moet het al die tijd vermoed hebben. En dan je geliefde zo ongelukkig zien worden. Dat moet vreselijk zijn geweest voor hem.'
'Het is bijzonder dat hij niet helemaal verzuurd is.'
'Het is nog veel specialer dat jij niet verzuurd bent, meisje. Dat zal toch in de genen zitten, denk ik. Ralph en jij hebben zoveel liefde en kracht in jullie dat je alle problemen aan kunt. Maar de meeste mensen kunnen die kracht niet opbrengen. En jullie waren in ieder geval bij elkaar in de buurt. Hij kon je pastorale liefde geven, en jij kon je geheimen bij hem kwijt. Dat hielp jullie er ook door. En je werd zelf verliefd.'

'Als ik terugdenk aan hoe mijn leven zou zijn gegaan als Luke me niet gevolgd was, dan ben ik niet zo zeker van wat er van me geworden was.'
'We hebben allemaal een paar echt goede vrienden nodig. Je begreep al wat ik wilde bespreken, hè?’
'Ja, ik denk het wel. We hebben er zelfs al over zitten brainstormen met ons tweeën. Maar eerst jij.'
'Ik ben mediamens, dat krijg ik er niet meer uit. Ik zat te denken of er geen mooi programma in kan zitten. Weer een bevrijding, door liefde te geven.'
'Stom hè, wij hebben letterlijk dezelfde woorden gebruikt. Maar ga verder.'
'Ik denk dat alle ingrediënten aanwezig zijn voor een aansprekend programma. Ik hoop dat je moeder zich los kan rukken. Dat wordt mooie televisie. Ik kan jullie vijfenzeventig duizend euro bieden voor een goed programma. Wat vinden jullie ervan?'
Luke reageert als eerste: 'Wij vinden dat er veel risico's aan het programma zitten. In de eerste plaats is het een zeer persoonlijke aangelegenheid. Daarom willen we geen cameraploeg mee hebben. Dus moeten we zelf filmen. Uiteindelijk moeten alle partijen akkoord gaan dat het een Tv-programma wordt. Zonder die medewerking komt er geen programma. Er zit een enorm risico in voor een sentimentele tranentrekker. Dat willen we tot elke prijs vermijden. Wij willen er een oprechte documentaire van maken, geen docusoap. Dan is er een flinke kans dat haar moeder op geen enkele manier uit haar huwelijk wil stappen. Dat hoeft geen einde programma te zijn, maar het wordt een heel ander programma, dan je eigenlijk voor ogen had. En misschien is dat niet interessant meer voor je. Of ze wil wel uit het huwelijk stappen maar niet meewerken. Kortom er is een flinke kans dat er geen programma komt. We hebben echt de ambitie om er een goede documentaire van te maken. Maar als het niet lukt naar onze zin, gaan we niet door en willen we een redelijke vergoeding van een derde van het bedrag. Loopt het goed dan nemen jullie de aanvullende opnamen hier voor je rekening en de eindmontage, maar we willen wel enige invloed op het eindresultaat.'
'Ja, dat had ik kunnen verwachten van jullie. Liever geen programma dan shit en het moet zuiver op de graad. Ik vertrouw op jullie intenties. Daarmee is het een faire deal. De aanvullende opnamen en de montage had ik al ingecalculeerd. Ik ben blij dat jullie het in ieder geval willen proberen. Jullie krijgen een kleine, professionele camera mee. Willen jullie ook een verborgen camera?'
'Graag, maar die beelden worden niet gebruikt zonder akkoord achteraf van alle partijen.'
'Dat lijkt me fair. Hebben jullie nu tijd of zal ik iemand de spullen bij jullie laten bezorgen die ook de bediening uitlegt.'
'Doe nu maar als het niet te lang duurt.'
'Ok, ik ga de spullen even regelen en dan laat ik even een contract opstellen zoals we zijn overeengekomen. Nemen jullie nog wat te eten en te drinken. Binnen een half uur ben ik terug.'
Precies een half uur later is Dieuwke terug. Het contract is conform de afspraak, en dus tekenen ze.
'Dit is Thijs, hij kan jullie alles vertellen over de camera's.' Ze geeft hen snel een zoen en fluistert nog snel: 'Ik ben blij met jullie.'
Thijs laat eerst de camera zien. 'Hij moet regelmatig opgeladen worden, met een volle accu gaat hij vier uur mee en je hebt twee reserveaccu's. Hier is de aan/uitknop. Het meeste gaat automatisch, alleen als je snelle sportopnames wilt maken, moet je deze stand gebruiken. Als het erg donker is moet je deze instelling kiezen. Je moet proberen geen snelle bewegingen te maken of snel in- of uitzoomen.'
'Deze werkt wat anders. Dit is een minicamera met ingebouwde microfoon. Je kunt hem als broche dragen of als knoop gebruiken of splitsen zodat je twee gelijke puntjes hebt die je op je bril kunt plakken. Daar hoort deze mobiele telefoon bij om hem te bedienen. Maar als je liever je eigen mobiel wilt gebruiken, kan ik daar de bedieningsapp op laden.’
Luke en Mary vinden de mobiele telefoon prima.
'Ik zou thuis gewoon veel oefenen als ik jullie was. Veel succes ermee. Goede reis, dag!'

Ze nemen de bus en stappen dan op de sneltrein naar Amersfoort, waar ze over kunnen stappen op de trein naar Assen.
Als ze thuiskomen is Liesje net uit school. Geertje is nog op de bibliotheek.
'Dag lieverdjes, ik ben blij dat jullie er zijn.' Ze krijgen allebei een omhelzing van Liesje.
‘Ik vind het nooit zo leuk om thuis te komen als er niemand is. Maar gelukkig is mama altijd snel thuis. Ik ga dan gewoon mijn huiswerk maken.'
'Kom er eens bij zitten. We hebben twee belangrijke mededelingen te doen,' begint Mary.
'De eerste is dat we binnenkort gaan trouwen,' zegt Luke.
'Oh wat leuk, mag ik erbij zijn?'
'Foute vraag, je moet erbij zijn,' valt Mary in. 'We waren gisteren bij Sjaak. Hij gaat ons trouwen.'
‘Wat leuk. Dan kom ik er zeker bij.’
'Vorige week waren we bij onze nieuwe vrienden, Peter en Chloe. Peter vertelde dat hij je vader geholpen heeft bij het uit de boot trekken van Ivo. Toen zei Mary gekscherend dat hij haar feestje had verpest. Ze boden spontaan aan ons huwelijksfeest te organiseren. Toen moest ik Mary wel ten huwelijk vragen. Haar eerste reactie was natuurlijk: “Ik dacht dat je het nooit zou vragen.” Maar daarna zei ze wel ja.'
‘Gelukkig. Anders had ík een van jullie gevraagd en had ik niet geweten wie.’
'Wat lief. De precieze datum weten we nog niet. Maar het moet vóór de bevalling zijn en nadat we terug zijn uit Amerika.'
'De tweede is dat we een televisieprogramma gaan maken in Amerika. Nou ja dat gaan we proberen. Kijk we hebben hier een mooie camera te leen gekregen. Die is bijna helemaal automatisch en meestal hoef je alleen op deze aan/uitknop te drukken.'
'Zo, die is mooi. Kan je daar ook selfies mee maken?'
'Natuurlijk, maar dan moet je hem op een statief zetten. Dit is het statief en zo zet je hem vast.'
'Mag ik hem eens vasthouden? Dat lijkt me gaaf om met zo'n ding te werken.'
'Dat komt goed uit want wij wilden je vragen de komende dagen er wat mee te spelen. En als je het leuk vindt word je onze eerste cameraman.'
'Dat zou ik geweldig vinden.'
Ze pakt de camera aan en probeert gelijk hen in beeld te krijgen. 'Kijk eens naar me?' Ze drukt de knop in en ze komen op de film. 'Zeg eens wat tegen elkaar en geef elkaar een knuffel.'
'Wil je met me trouwen, Mary?'
'Ja natuurlijk, Luke.' Dan kussen ze elkaar.
'Krijg ik er ook een?'
'Kom hier dan,' en ze geven Liesje een zoen op beide wangen.
'Lieverdje, als je achter de camera staat speel je meestal niet mee in de film. Als je mee wilt spelen moet je de camera even aan iemand anders geven,' zegt Luke belerend.
'Mooi niet, dan moet ik maar afwachten of ik hem weer terugkrijg.'
'En alles wat je zegt tijdens de opname komt gelijk op de film te staan. Bij een selfie is dat goed, maar als je anderen filmt kan je dat beter niet doen.'
'Daar zit wat in, want dan zijn die anderen aan het woord en dan kletsen we door elkaar heen.'

Dan komt Geertje thuis en wordt in beeld gebracht: 'Mama, je staat op de film. Oh ja, dat moest ik niet doen hè tijdens de opname praten.'
Ze stopt de camera en geeft haar moeder een knuffel.
'We gaan een televisieprogramma maken en als ik mijn best doe word ik de cameraman. Eigenlijk cameravrouw maar dat klinkt zo raar. Kijk wat ik al opgenomen heb.'
Met moeite vinden ze de afspeelknop en komt de scène waarin Luke Mary ten huwelijk vraagt met wat extra geluiden en eindigt in wat onzichtbare smakken.
'Je hebt een geheel eigen stijl van filmen, kind. Is het echt, jongens?'
'Ja en Sjaak gaat ze trouwen,' kakelt Liesje er doorheen in haar enthousiasme.
'Wat geweldig jongens, hartelijk gelukgewenst. Ze staat op en neemt hen alle drie in haar armen. Ik vroeg me af of het er ooit van zou komen. Jullie waren zo volledig voor elkaar geschapen. Wanneer wordt het?'
'Eigenlijk kon ik alleen maar aan de doopplechtigheid denken,' zegt Mary. ‘Ik geef Luke steeds de schuld dat hij me niet eerder gevraagd heeft. Maar dat is alleen om te pesten. Onze vrienden boden aan voor ons een huwelijksfeest te organiseren, en toen dachten we er pas aan. Het overviel ons. maar ik was toch blij dat Luke me vroeg. Zullen we nu een datum prikken. Wat dachten jullie van achttien december. Dat is een zondag. Dan heb ik nog een paar dagen om bij te komen. Je zal net zien dat ik op 25 december ga bevallen.'
'Je krijgt het toch niet hoog in je bol hè, omdat je toevallig Mary heet,' plaagt Luke haar. ‘Iedereen het ermee eens, de achttiende? Dan bel ik even om dat door te geven.’
Hij krijgt Chloe aan de lijn en geeft de datum door. 'We hebben Sjaak gevraagd ons te trouwen. De rest moeten jullie samen maar afspreken. Wij zitten over een paar dagen in Amerika. Daarna kan je altijd bij Geertje terecht voor vragen.' Hij geeft de telefoonnummers door.
'Fijn, Luke, we gaan snel aan de slag. Fijne reis gewenst, we hopen dat alles goed gaat.'
'Oh jongens,’ zegt Geertje, ‘dat vergeet ik nog te vertellen. Ze hebben ons bod op het huis geaccepteerd. Over twee dagen tekenen we bij de notaris. Ralph zou het bedrag overmaken.'

Hoofdstuk 3 Selfie 30/09/16-25/11/16
Liesje 5

'Dag kijkers, ik ben Liesje.
Dit is de eerste keer dat ik mezelf film. Sinds mijn bevrijding is er heel veel gebeurd in mijn leven. Ik ben voor het eerst sinds mijn elfde naar school gegaan. Daar zit ik in de klas met veel aardige mensen van allerlei leeftijden. Van achttien tot vijfenveertig. Maar geen jongens naar mijn smaak.
Maar mijn familie en mijn vrienden zijn erg lief voor me. Ze nemen me nu ook serieus. Ik help ze met allerlei gesprekken te voeren en ze zijn best tevreden over me. Mary en Luke logeren bij ons, maar zijn gevoelsmatig ook familie. Laatst was Luke met een ingewikkeld gesprek bezig met een geestelijke en dat leek misschien wel wat op te leveren. Toen zei ik ineens dat Mary helemaal bloot zou gaan bij de doop. Toen was die man ineens om.

Ja, en dat moet ik net weer hebben, val ik op een homo. Sjaak heet hij. Ik vroeg hem onder de douche met me te vrijen, maar dat leek hem geen goed idee. Later ging ik met hem mee op reis voor zo’n gesprek. We hebben toen open met elkaar gesproken. Ik heb gevraagd of je wel met een homo kon zoenen. Daar had hij geen bezwaar tegen. Sjaak is lief en heeft het ook niet makkelijk als homo.
Maar ik heb met Luke geneukt en nog veel meer. Dat was toen we naar Maastricht waren voor een interview. We zijn daar in een hotel blijven slapen. Het was heerlijk. Ik had eerst aan Mary gevraagd of het mocht en die vond het niet erg. Het zijn zulke lieverds, die twee. Ze zijn net een broer en zus voor me, behalve Luke dan die keer. We hebben heel lang van elkaar genoten, zelfs 's ochtends vroeg nog een keertje. Toen mocht ik bovenop.
Straks ga ik met ze mee op reis naar Amerika. Ik mag het van school als een stage gebruiken en ik heb er heel veel zin in. Misschien mag ik wel bij ze op een kamer slapen. Het lijkt me heerlijk om met hen tegelijk te vrijen. Mary heeft alleen nog maar bij mijn bevrijding met me gespeeld. Straks gaan ze trouwen die twee en worden ze het liefste paar van de wereld. Eigenlijk zijn ze dat nou al, daar hoef je niet voor te trouwen natuurlijk.
Wij gaan een televisieprogramma maken en ze hebben mij gevraagd om de camera te hanteren. Daarom ben ik nu hard aan het oefenen met de camera. Ik hoop zo dat het me lukt. Ik vergeet steeds dat ik mijn mond moet houden als ik anderen film, daarom ben ik maar begonnen met een zelfportret. Dan moet je juist wel inspreken. Misschien kan ik wel een beeldverslag indienen voor mijn stage.

Mary wil weten of Ralph haar echte vader is, en ze wil haar moeder weer gelukkig zien worden. Die zit vast in een gedwongen huwelijk. Mary wil proberen haar te laten scheiden. Dan kan ze een beetje voor haar kleinkind zorgen. Een oma hoort toch bij haar kleinkind te zijn. Ik hoop zo dat zij en Ralph weer bij elkaar komen. Dan wordt hij ook weer gelukkiger.
Ik vind het zo lief van hem om een huis te kopen voor Luke en Mary. Ik hoop dat hij heel vaak hier komt en misschien neemt hij zijn geliefde wel mee. Ik zou haar best willen leren kennen en haar vertellen dat ze haar hart moet volgen want liefde is toch het belangrijkste in het leven.